Αποφασίσαμε να διαβάσουμε με προσοχή την Κανονιστική Απόφαση για την ανάπτυξη των τραπεζοκαθισμάτων στην Παλιά και τη σύγχρονη Πόλη της Ξάνθης. Αν δεν προσβληθεί από κάποιον ενδιαφερόμενο αυτή τη φορά – και δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε αν υπάρχει νομική βάση- θα εφαρμοστεί για πρώτη φορά ένα πλαίσιο. Διαπιστώσαμε λοιπόν ότι σύμφωνα με τις προβλέψεις που κάνει, κανείς επαγγελματίας δεν είναι απολύτως νόμιμος 100%, ίσως κανένα από τα ενδιαφερόμενα μέρη. Επίσης κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι είναι λιγότερο ή περισσότερο νόμιμος από κάποιον άλλον καθώς αυτό το επιχείρημα δεν ισχύει στην ελληνική έννομη τάξη αλλά και ηθικά δεν έχει το παραμικρό ουσιαστικό περιεχόμενο.
Αποφασίσαμε να την διαβάσουμε και δεύτερη και τρίτη φορά και τότε η διαπίστωση που κάναμε ήταν ότι κανείς δεν είναι απολύτως νόμιμος (και δύσκολα θα υπάρξει). Αυτό τι σημαίνει λοιπόν; Σημαίνει ότι ο Δήμος ίσως έχει τη δυνατότητα να εφαρμόζει, να ελέγχει και να επιβάλει κυρώσεις επιλεκτικά, άρα ίσως και να δημιουργήσει σχέσεις εξάρτησης. Είχαμε επισημάνει εξαρχής ότι αυτό είναι το δυσκολότερο κομμάτι. Άρα η Κανονιστική επιλύει χρόνια προβλήματα, έστω και με αδικίες ή παράπονα, αλλά δημιουργεί ευθύνες για τη χρηστή εφαρμογή του από επιχειρήσεις, πολίτες και, κυρίως, το Δήμο, ώστε να βρεθεί η χρυσή τομή της λογικής.
