…το αίτημα των Ευάγγελου Βενιζέλου και Ντόρας Μπακογιάννη για κατάργηση της Σαρία. Ένα εύλογο και δημοκρατικό αίτημα το οποίο όμως θυμήθηκαν τώρα που είναι στην αντιπολίτευση. Όπως και ο Ευριπίδης Στυλιανίδης που το έθεσε. Και το ερώτημα είναι. Κυβέρνησαν ή όχι επί σειρά ετών διατελώντας μάλιστα και οι ίδιοι υπουργοί των κυβερνήσεών τους; Γιατί λοιπόν δεν κίνησαν τις διαδικασίες για την κατάργηση του αναχρονιστικού αυτού θεσμού; Μήπως γιατί οι θέσεις τους αυτές, σωστές βεβαίως, είναι μόνο για τα φόρα και όχι για εφαρμογή; Μήπως γιατί το μόνο που επιδιώκουν είναι η δημιουργία εντυπώσεων και η κατ’ επίφαση ευαισθησία για τα δικαιώματα των γυναικών της μειονότητας; Γιατί δεν προχώρησαν στην κατάργησή της όντας υπουργοί; Γιατί δεν θέλαν μήπως να ταράξουν τα…νερά αφού κάτι δεν βόλευε; Κάποιος δεν κρίνετε μόνο για τις θέσεις του. Κρίνετε και για το αν αυτές τις κάνει πράξη όταν έχει τη δύναμη στα χέρια του. Και σε αυτή την περίπτωση και οι τρεις απέτυχαν.
